نرم نزدیک: 31.

31.

وقتی آدم دوستی رو بدون دلیل از دست میده، یا لااقل با دلیلی که واسه خودش قانع کننده نیست، خیلی زجر میکشه.
.
پی نوشت:کاش دوست دلیل بهتری پیدا می کرد.

۲ نظر:

تو۲۷ آذر ۱۳۸۹ ساعت ۲:۱۰
وقتي ميخواهد برود بگذار برود...با دليل يا بي دليل...
يا حتي با دليل دل نچسب...
پاسخحذف
پاسخ‌ها
سراب ساز سودا ستیز۲۷ آذر ۱۳۸۹ ساعت ۴:۱۰
افسوس نخور! یه کم صبر کن! برش گردون. برو دنبالش. نذار بره. برای اینکه آدمها بیان تو زندگیت دنبال دلیل نگرد، برای اینکه آدمها از زندگیت برن بیرون حداقل خودت رو قانع کن. وقتی قانع نشدی، برو دنبالش! برش گردون!
پاسخحذف
پاسخ‌ها

افزودن نظر

نزدیکتـــــــــــــــر بیـا

شجاعت پیدا کردن مگر چقدر سخت است؟
شجاعت پیدا کردن مگر چقدر عجیب و غریب است؟
چرا دیگر هیچ کس شجاعت ندارد؟
چرا دیگر هیچ کس فکر نمی‌کند که باید تکانی به خودش بدهد
و یک شجاعت تکان خورده پیدا کند؟
چرا هیچ کس شجاعت ندارد تا در چشم‌های من طولانی طولانی زل بزند؟
چرا هیچ کس شجاعت ندارد آن طور که فکر می‌کند
و آن طور که قلبش فکر می‌کند زندگی کند
چرا هیچ کس نمی‌فهمد که من نصفه مانده‌ام
که من از همه‌ی چیزها نصفه مانده‌ام
که من از همه‌ی آدم ها نصفه مانده‌ام

چرا من دنبال کسی هستم که نصفه نباشد؟
چرا من دنبال آدم شجاعی هستم؟
چرا من دنبال آدم شجاعی هستم که هم جرات داشته باشد
در چشم‌های من زل بزند
و هم جرات داشته باشد یک دل سیر زندگی کند؟